ویروس مولد بیماری آبله مرغان- زونا (واریسلا زوستر) از خانواده هرپس ویروسها می باشد. انتقال ویروس به دستگاه تنفسی به کمک قطرات آلوده صورت می گیرد. در آنجا تکثیر کرده وارد خون شده و از خون به پوست ( راشهای پوستی) و دیگر اعضا منتقل می شود.
بیماری آبله مرغان بیشتر در سنین طفولیت مشاهده می شود. ممکن است ویروس به حالت نهفته در گانگلیونهای پشتی نخاع باقی بماند و پس از فعال شدن مجدد به دلیل تضعیف سیستم ایمنی در سنین بزرگسالی به صورت عارضه زونا ظاهر شود. واکسیناسیون بر علیه بیماری وجود ندارد ولی استفاده از گاماگلوبین اختصاصی در دوره نقاهت سبب کاهش علائم بیماری می شود.
این بیماری به طور کلی در کودکانی که شرایط جسمی خوبی دارند، به صورت خفیف بروز می کند. در موارد شدید، تاول‌ها می‌توانند سراسر بدن را تحت تاصیر قرار دهند. در این حالت ضایعاتی در گلو، چشم‌ها، غشاهای مخاطی مجرای ادرار، مقعد و واژن دیده می‌شوند.
عفونت اولیه با VZV میتواند در زنان حامله، افراد با نقص ایمنی، کودکانی که تحت درمان سرطان هستند، به دنبال پیوند عضو و جنین کشنده باشد. عوارض عفونت عبارتند از انتشار خون، پنومونیت، میوکاردیت، کاردیومیوپاتی، هپاتیت، سندرم گیلنباره، میلیت، ونتریکولیت، آرتریت گرانولوماتوز، واسکولوپاتی و مننگوانسفالیت.
آبلهمرغان مادرزادی میتواند منجر به بیماری سیستمیک نوزادی و یا ناهنجاریهای مادرزادی شود. بیماران مبتلا به ایدز به دلیل تضعیف سیستم ایمنی معمولاً دچار عفونتهای مکرر فعال شده VZV ( زونا) خواهند شد.
زوستر عمدتاً در افراد سالخورده و مبتلایان به نقص ایمنی اتفاق میافتد. تست های سرولوژی ممکن است در تشخیص افتراقی بیماریهای تاولزا مفید باشد. آنتیبادیهای IgG را میتوان 9 روز پس از ظهور راش در واریسلای اولیه و 10 روز پس از فعال شدن مجدد زوستر ردیابی کرد. آنتیبادیهای IgM را میتوان 6 تا 7 روز بعد ردیابی کرد که در روز 14 به پیک (اوج)میرسند.
ایمولب