توضیحات محصول:
فروکتوز شیرین کننده ای طبیعی است که به صورت فراوان در میوهها و عسل موجود میباشد. این شیرین کننده به صورت شربت در صنایع مختلف غذایی و دارویی به عنوان بهترین جایگزین ساکارز کاربرد دارد. فرایند تولید شربت فروکتوز بدین صورت میباشد که ابتدا نشاسته ذرت خالص سازی میشود و سپس با استفاده از آنزیمهای آمیلازی به دکستروز تبدیل میشود و نهایتاً با عبور دکستروز از ستونهای حاوی آنزیم گلوکز ایزومراز شربت فروکتوز تولید میشود که این شربت بر اساس درصد مونوساکارید فروکتوز به دو صورت ۴۲ و ۵۵ درصد عرضه میگردد.
فروکتوز ممکن است به شکل بی هوازی توسط مخمر یا باکتری تخمیر شود. آنزیم های مخمر، میتوانند گلوکز یا فروکتوز را به اتانول و کربن دی اکسید تخمیر کنند. کربن دیاکسید آزاد شده به شکل محلول در آب باقیمانده و به تعادل با اسید بی کربنیک میرسید. البته بعد از بازکردن تانکر تخمیر، کربن دیاکسید تولید شده به هوا آزاد میشود.
فروکتوز مونوساکاریدی احیا کننده میباشد که بخوبی در واکنش میلارد شرکت میکند و با ایجاد رنگ قهوه ای مناسب در سطح محصولات نانوایی مانند کیک، کلوچه، نان و… قابلیت کاربرد زیادی در این صنایع دارد.
درصورتیکه شربت فروکتوز در تماس با مخمرها یا هرگونه میکروارگانیسم دیگری قرار گیرد، به دلیل وجود دیواره سلولی نسبتاً نفوذپذیر، این شربتها قادرند آب موجود در درون سلول را به بیرون کشیده و ارگانیسم را دهیدراته نمایند. این مکانیسم مهمترین اثر نگهدارندگی این شربت محسوب میشود. فشار اسمزی ایجاد شده توسط شربتهای قندی، با وزن مولکولی آنها مرتبط بوده و وزن مولکولی پائینتر فشار اسمزی بیشتری ایجاد میکند. فشار اسمزی ایجاد شده توسط محلول ۱۰٪ شکر، شربت گلوکز با ۴۲=DE، دکستروز، HFCS-90، HFCS-55 و HFCS-42 (به ترتیب با وزن مولکولی ۳۴۲، ۴۲۹، ۱۸۰، ۱۸۲، ۱۸۵ و ۱۹۰) به ترتیب ۲/۷، ۷/۵٬۷/۱۳، ۵/۱۳، ۳/۱۳ و ۹/۱۲ میباشد. از آنجائی که HFCS مخلوطی از دکستروز و فروکتوز میباشد، به دلیل وزن مولکولی پائین و حلالیت بالا، دارای خاصیت خود-استریل کنندگی میباشد و به همین دلیل میزان مصرف مواد نگهدارنده را کاهش میدهد.