مشخصات محصول:
محیط کشت تیوگلیکولات براث (Thioglycolate broth) یک محیط کشت غنی است که عمدتاً برای تعیین نیاز اکسیژن میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌شود. این محیط کشت، بیشتر در باکتری‌شناسی تشخیصی کاربرد دارد و برای رشد میکروارگانیسم‌های بی‌هوازی، هوازی، میکروآئروفیل (microaerophilic) و فستی‌دیوس (fastidious) مناسب است. در ادامه‌ی این مطلب قصد داریم به بررسی محیط کشت تیوگلیکولات براث، ترکیبات و کاربرد آن بپردازیم. پس در ادامه با ما همراه باشید.
ویژگی‌های انواع باکتری‌ها در تیوگلیکولات براث
همانطور که در قسمت مقدمه گفته شد، محیط کشت تیوگلیکولات براث برای تعیین نیاز اکسیژن میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌شود. به این معنا که می‌توان از روی ویژگی‌های مختلف باکتری‌ها در این محیط کشت، هوازی یا بی‌هوازی بودن آن‌‌ها را مشخص کرد (شکل 1).
الف. کوکسی‌های گرم مثبت، اغلب به صورت ” قارچ پُفی[1]” مجزا رشد می‌کنند.
ب. باسیل‌های گرم منفی و بی‌هوازی اختیاری (یعنی آن‌هایی که می‌توانند در حضور یا عدم حضور اکسیژن رشد کنند) عموماً در سراسر تیوگلیکولات براث رشد می‌کنند.
ج. باکتری‌های هوازی اجباری (یعنی آن‌هایی که برای رشد به اکسیژن نیاز دارند، تمایل به رشد در سطح آبگوشت دارند. مانند Pseudomonas spp
د. باکتری‌های بی‌هوازی اجباری (یعنی آن‌هایی که نمی‌توانند در حضور اکسیژن رشد کنند) در ته آبگوشت رشد می‌کنند.
ه. میکروآئروفیل‌ها برای رشد به اکسیژن نیاز دارند ونمی‌توانند تخمیر یا تنفس بی‌هوازی انجام دهند. اما در غلظت بالای اکسیژن نیز مسموم می‌شوند و از بین می‌روند. به همین دلیل در قسمت بالایی لوله آزمایش جمع می‌شوند اما نه خیلی بالا.
