مشخصات محصول:
لیزین آیرون آگار (LIA)، ارگانیسم‌ها را به منظور شناخت توانایی دآمینه کردن لیزین یا دکربوکسیلات لیزین آزمایش می‌کند. دآمیناسیون لیزین یک فرایند هوازی است که در اسلنت محیط رخ می‌دهد. لیزین دکربوکسیلاسیون یک فرایند بی هوازی است که در عمق و قسمت پایین محیط (بات) رخ می‌دهد.
اساس تست لیزین آیرون آگار
لیزین آیرون آگار حاوی لیزین، پپتون، مقدار کمی گلوکز، سیترات آمونیوم فریک و تیوسولفات سدیم است. محیط دارای اسلنت هوازی و بات بی هوازی است.
هنگامی که گلوکز تخمیر می‌شود، بات محیط (قسمت عمیق)، اسیدی (زرد) می‌شود. اگر ارگانیسم لیزین دکربوکسیلاز تولید کند، کاداورین تشکیل می‌شود. کاداورین اسیدهای آلی تشکیل شده در اثر تخمیر گلوکز را خنثی می‌کند و قسمت بات محیط به حالت قلیایی (بنفش) باز می‌گردد.
اگر دکربوکسیلاز تولید نشود، بات اسیدی (زرد) باقی می‌ماند. اگر دآمیناسیون اکسیداتیو لیزین اتفاق بیفتد، ترکیبی تشکیل می‌شود که در حضور سیترات آمونیوم فریک و یک کوآنزیم، فلاوین مونوکلئوتید، رنگ شرابی بر روی اسلنت ایجاد می‌کند. اگر دآمیناسیون رخ ندهد، اسلنت LIA ، بنفش باقی می‌ماند. بروموکرزول بنفش یک نشانگر pH است و در pH 5.2 یا کمتر به رنگ زرد و در pH 6.8 یا بالاتر به رنگ بنفش است.
محیط کشت تست لیزین آیرون آگار
لیزین آیرون آگار یا LIA ، یک محیط متمایز است که برای تشخیص و تمایز باکتری‌هایی که قادر به کربوکسیله کردن لیزین و یا تولید سولفید هیدروژن هستند از سایر باکتری‌ها استفاده می‌شود.
هضم آنزیمی ژلاتین (۵ گرم)، عصاره مخمر (۳ گرم)، دکستروز (۱ گرم)، ال – لیزین (۱۰ گرم)، سیترات آمونیوم آهن (۰٫۵ گرم)، تیوسولفات سدیم (۰٫۰۴ گرم)، بروموکرزول بنفش (۰٫۰۲ گرم) آگار (۱۳٫۵ گرم)، در ۱۰۰۰ میلی لیتر، pH 6.7 .
پپتون و عصاره مخمر مواد مغذی ضروری را فراهم می‌کنند. دکستروز منبع کربوهیدرات قابل تخمیر است. سیترات آمونیوم فریک و تیوسولفات سدیم شاخص‌های تشکیل H2S هستند. در کشت‌هایی که سولفید هیدروژن تولید می‌شود، تولید سولفید آهن باعث سیاه شدن محیط می‌شود.
روش تست لیزین آیرون آگار
- محیط کشت لوله‌ای، استریل و شیب‌دار است به‌طوری‌که یک اسلنت (شیب) کوتاه و بات عمیق تشکیل می‌شود.
- با یک سوزن مستقیم تلقیح، LIA را با دو بار ضربه زدن از مرکز محیط به پایین لوله و سپس رگه زدن اسلنت تلقیح کنید.
- لوله را محکم ببندید و در دمای ۳۵-۳۷ درجه سانتیگراد در هوای محیط به مدت ۱۸ تا ۲۴ ساعت انکوبه کنید.
- بین ۱۸ تا ۲۴ و ۴۰ تا ۴۸ ساعت، رشد و تغییرات رنگ در بات و اسلنت لوله و سیاه شدن رأس اسلنت را بررسی کنید.
